Akkerbouwer en dierenarts
in de melkveehouderij. Ik werk in twee sectoren, ze bepalen mijn leven maar
komen zelden samen.Wat wel voor beide sectoren belangrijk is is het weer maar
dat is natuurlijk voor iedereen een gespreksonderwerp.
Als akkerbouwer ben ik
bezig met het product. Komt het gewas goed op na het zaaien? Hoe groeit het?
Waar kan ik het ondersteunen en hoe krijg ik het mooi de schuur in? Als veearts
ben ik ervoor om de koe beter te maken. En probeer ik samen met de veehouder te
voorkomen dat de koe ziek wordt. Advisering
en preventieve maatregelen zoals vaccinatie zijn hierbij een oplossing.
Maar vandaag was het
anders! Mijn twee werelden kwamen vandaag heel dicht bij elkaar, misschien wel
een beetje te dicht! Ik was aan het werk als dierenarts en kwam in de morgen
bij een veehouder die een probleem had met een van zijn koeien. Zij at wel maar
het kwam er elke keer weer uit, ze gaf minder melk en voelde zich niet goed;
haar ogen stonden dof en ze liep een beetje verdwaasd heen en weer in het hok.
Na onderzoek bleek dat haar pens (dit is de tweede en grootste maag van een
koe) helemaal opgeblazen was, dit was duidelijk te zien en voelen in haar
linkerflank. Vaak is de oorzaak een slokdarmverstopping. Een koe laat af en toe
een ructus, eigenlijk een boer, dat zorgt ervoor dat het overtollige gas wordt
afgevoerd. Bij een slokdarmverstopping kan dat niet meer en blijft het gas in
de pens zitten en wordt deze langzaam opgeblazen. Dit kan zelfs zo erg worden
dat ze al haar organen verdrukt en uiteindelijk stikt. Ik heb haar slokdarm
afgevoeld maar daar kon ik niks vinden. Maar gelukkig heb ik nog een optie
namelijk sonderen. Hierbij breng je een holle buis via de bek in de slokdarm
tot in de pens. En inderdaad voelde ik
halverwege een weerstand in de slokdarm. Gelukkig kon ik door de weerstand
heenduwen en kwam ik uiteindelijk terecht in de pens. Op het moment dat de
sonde in de pens kwam stroomde er een grote hoeveelheid lucht uit en zag je de
flank langzaam invallen. De koe voelde zich direct beter en begon te drinken en
eten. Zonder medicijnen had ik de koe direct beter gemaakt. Een heerlijk
gevoel. Ik had een keer tijdens mijn studie in een oude gele syllabus gelezen
dat dit nog wel eens voorkwam bij het
voeren van aardappels maar eigenlijk worden er bijna geen aardappels gevoerd.Ik
checkte het toch even bij de veehouder. En het bleek dit keer wel te kloppen;
de veehouder voert aardappels.
Met mijn werk als
dierenarts begeef ik me letterlijk in een andere wereld. Ik werk twee dagen als
dierenarts op een andere plek en ben dus ook twee dagen van de boerderij. Als
ik thuis kom dan kijk ik weer met een andere blik naar het bedrijf en dit houdt
me scherp! Het is dus helemaal niet erg als mijn twee werelden gescheiden blijven.
Liefs,
Lizelore
Geen opmerkingen:
Een reactie posten